ΜΑΙΡΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

και υπό την εποπτεία Νομικού Συμβούλου.

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ-Πανεπιστημίου 64 Αθήνα

Τηλ.επικοινωνίας-2103800431

Ε-MAIL-diekperaiwsi@gmail.com

http://www.syntaksi.gr/

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΜΑΣ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ

-ΘΕΜΑΤΑ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ:(ΙΚΑ-ΟΑΕΕ)
-ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗ ΤΩΝ ΕΝΣΗΜΩΝ
-ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗ

-ΕΡΕΥΝΑ,
-ΜΕΛΕΤΗ,
-ΠΑΡΟΧΗ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΥ

-ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΩΝ
-ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΚΥΡΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ

-ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΕΩΣ ΤΗΝ ΔΙΕΚΠΕΡΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ

-ΘΕΜΑΤΑ Κ.Ε.Π.Α
-ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΕΚΠΕΡΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΤΩΝ Κ.Ε.Π.Α(ΚΕΝΤΡΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ)
*ΑΙΤΗΣΗ
*ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΩΝ
*ΥΠΟΒΟΛΗ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΛΕΓΧΟ
*ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

FACEBOOK

Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-Δ/ΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΠΙΣΤΗΣ

Χρήστος Γεωργακόπουλος Δ/νων Σύμβουλος: «Στην Ευρωπαϊκή Πίστη δεν υπάρχει κρίση»



Συνέντευξη στον Δημήτρη Ρουχωτά

Ο κ. Χρήστος Γεωργακόπουλος, ενώ έχει συνδέσει το όνομά του με την ασφαλιστική εταιρεία Ευρωπαϊκή Πίστη, δεν παραδέχεται άλλη ιδιότητα από αυτήν του Μετόχου και του Διευθύνοντος Συμβούλου.
Έχει νόημα η άρνησή του περί ιδιοκτησίας και συνάδει με την αταλάντευτη θέση που χρόνια τώρα πρεσβεύει, ότι η εταιρεία που διοικεί είναι πολυμετοχική εισηγμένη –η μοναδική πλέον– στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών.
Μιλάει για το …γερό σκαρί της Ευρωπαϊκής Πίστης, η οποία, στα τριάντα πέντε χρόνια δράσης και προσφοράς, όχι μόνον επέζησε, όταν άλλα ηχηρά ονόματα καταποντίστηκαν, αλλά και σήμερα, την εποχή της Οικονομικής Αποκάλυψης, παρουσιάζει κέρδη. Δεν απολύει προσωπικό, αυξάνει τον αριθμό των συνεργατών, δεν μειώνει μισθούς, πληρώνει τους φόρους και ανταμείβει με bonus παραγωγικότητας τους απλούς υπαλλήλους, τους προϊσταμένους και τους διευθυντές.
Άνθρωπος που διαθέτει κοινή λογική ο κ. Χρήστος Γεωργακόπουλος επιστρατεύει τις θύμησες των επτά δεκαετιών που τον συντροφεύουν και εκφράζεται αισιόδοξα για τη σημερινή δοκιμασία των ανθρώπων και του τόπου μας.
«Όταν έχεις βιώσει πόλεμο, κατοχή, εμφύλιο και είσαι άνθρωπος που σκέπτεται δεν κινδυνεύεις».
Θα ξεπεράσουμε την Κρίση και θα αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα, ισχυρίζεται, ιεραρχώντας ως κορυφαίο το πρόβλημα της ανεργίας.
Κατηγορεί αυτούς που φοροδιαφεύγουν και εισφοροδιαφεύγουν, δηλώνοντας ότι είναι ανήθικο οι συνεπείς  Έλληνες να είναι τα συνήθη υποζύγια.
Η θέση του για την ΕΑΕΕ είναι ότι η  Ένωση δεν “εμπεριέχει” μέλη ετερόκλητης δραστηριότητας, αλλά μέλη παραγωγής ομοίων υπηρεσιών, οπότε στόχος της θα έπρεπε να ήταν όχι να ρυθμίζει αλλά να προάγει τον ασφαλιστικό θεσμό. Οι ασφαλιστές ως εκ της θέσεώς τους δεν αιτούνται, αλλά προσφέρουν.
Πιστεύει ότι ο έλεγχος της δραστηριότητας της ασφαλιστικής μας βιομηχανίας
σήμερα είναι αισθητός και ότι αυτό θωρακίζει την αξιοπιστία του θεσμού.


«Η αγορά νιώθει την ανάσα του ελέγχου» και αυτό είναι θετικό. Ελπίζουμε σε καλή συνέχεια, μας λέει, αναφερόμενος στη ΔΕΙΑ.
Στον εαυτό του αποδίδει ένα χαρακτηρισμό ο κ. Γεωργακόπουλος, όταν ερωτάται για τους εναλλακτικούς τρόπους πωλήσεων των ασφαλειών: «Προσωπικά είμαι και νιώθω δίκτυο
».
Φυσικά δεν είναι εχθροί των δικτύων όλοι οι άλλοι τρόποι διάθεσης των ασφαλιστικών υπηρεσιών, επισημαίνει. Σύμμαχοι είναι, μοχλοί ικανοί να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά από τα δίκτυα.
Ίσως ακούγεται αιρετική, είναι όμως πολύ ενδιαφέρουσα η άποψη που διατυπώνει ο Δ/νων Σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Πίστης, ότι ο Ασφαλιστής είναι χαμηλά αμειβόμενος όχι μόνον για τις υπηρεσίες που προσφέρει αλλά και για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες καθημερινά βιοπαλεύει.
Ο σεβασμός προς τον ασφαλιστικό σύμβουλο, το έργο του, την παραγωγή του, πρέπει να είναι αρχή εκ των ων ουκ άνευ για μια σωστή ασφαλιστική εταιρεία, θεωρεί ο κ. Χρήστος Γεωργακόπουλος και δίνει κι ένα …μέτρο μέτρησης αυτού του σεβασμού:
«Πόσα “ορφανά” συμβόλαια υπάρχουν στην Εταιρεία;».
«Κανένα», απαντά.
Σχετικά με τον κατά 30% μέτοχο της Ευρωπαϊκής Πίστης, την Τράπεζα Πειραιώς, ο κ. Γεωργακόπουλος δηλώνει ικανοποιημένος. Θεωρεί ότι η Τράπεζα επέλεξε να συμμετάσχει στην Ευρωπαϊκή Πίστη, τη στιγμή που θα μπορούσε να ιδρύσει μια 100% δική της εταιρεία.
Με το πνεύμα αυτό και με την ικανοποίηση αμφίδρομη για τη σχέση με την Πειραιώς, ο κ. Γεωργακόπουλος θεωρεί αυτονόητο το δικαίωμα της Τράπεζας να συνεργάζεται και με άλλες ασφαλιστικές εταιρείες.
Κλείνοντας ο κ. Γεωργακόπουλος καλεί όλους μας να είμαστε εργατικότεροι, συνεπείς με τις υποχρεώσεις μας και να μη φορτώνουμε στους άλλους τα λάθη, τις παραλείψεις και τις αστοχίες μας.
Διαβάστε τη συνέντευξή του. Θα νιώσετε καλύτερα.

Κύριε Γεωργακόπουλε, πρόσφατα δηλώσατε: «Στην Ευρωπαϊκή Πίστη δεν υπάρχει κρίση». Η κρίση, όμως, υπάρχει στη Χώρα. Κοινωνική και Οικονομική. Τι βλέπετε για την επόμενη ημέρα, ως προς το μέλλον της Χώρας;
Χρ.Γ.:
Επειδή η ερώτησή σας περιέχει τον εναντιωματικό σύνδεσμο «όμως» και υπάρχει ο κίνδυνος να παρερμηνευτεί η πρόσφατη τοποθέτησή μου ότι «στην Ευρωπαϊκή Πίστη δεν υπάρχει κρίση», θέλω να υπογραμμίσω ότι αυτή η τοποθέτηση αφορούσε μόνον στην Ευρωπαϊκή Πίστη.
Ασφαλώς και συμπλέω μαζί σας στη διαπίστωσή σας ότι υπάρχει κρίση στη χώρα. Η κρίση αυτή δεν είναι μόνον κοινωνική και οικονομική. Υπάρχει κρίση αρχών και αξιών, κρίση πολιτική, κρίση συνείδησης, που αποτελούν και τη βαθύτερη αιτία της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Η τοποθέτησή μου για το ότι δεν υπάρχει κρίση στην Ευρωπαϊκή Πίστη είναι αληθινή και τεκμηριώνεται από στοιχεία όπως ενδεικτικά:
(α) Οι ρυθμοί ανάπτυξης της εταιρείας ξεπέρασαν το 16% έναντι του μ.ο. -7% της αγοράς.
(β) Η κερδοφορία μας προ PSI ξεπέρασε τα €13 εκατ. (η καλύτερη από ιδρύσεως της εταιρείας) και μετά το PSI ανήλθε στα €3,959 εκατ. Το ενεργητικό μας αυξήθηκε κατά 12,7% και τα αποθέματά μας κατά 9,9%.
(γ) Οι θέσεις εργασίας διατηρήθηκαν. Δεν χάθηκαν θέσεις εργασίας, δεν μειώθηκαν οι αποδοχές του προσωπικού μας ούτε κατά ένα ευρώ. Αντιθέτως, καταβάλαμε σ’ όλο το προσωπικό μας bonus τουλάχιστον το 50% του μηνιαίου μισθού του έως και 200%. Αυτή η ανάπτυξη δεν είναι συγκυριακή. Ανάλογους ρυθμούς είχαμε και το 2009 και το 2010.

Σε ό,τι αφορά την επόμενη ημέρα για τη χώρα, την Πατρίδα. Δεν μου αρέσουν γενικά και δεν κάνουμε προβλέψεις στην Ευρωπαϊκή Πίστη. Σχεδιάζουμε και υλοποιούμε τα σχέδιά μας. Η κατάσταση είναι πραγματικά δύσκολη και, δυστυχώς, εκείνοι που καλούνται να επιλύσουν τα προβλήματα είναι εκείνοι που τα δημιούργησαν, με τις ενέργειες και τις παραλείψεις τους. Εννοώ την πολιτική εξουσία. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Όλους ανεξαιρέτως.
Ανέχθηκαν, δημιούργησαν, ενεθάρρυναν ό,τι πιο ανήθικο, στρεβλό και αντιπαραγωγικό και οδήγησαν την Πατρίδα στη σημερινή κατάσταση. Ευτυχώς που υπάρχουν οι …ξένοι. Αν δεν υπήρχαν για να μας δανείζουν –όχι να μας χαρίζουν} θα γυρίζαμε το βιοτικό μας επίπεδο στις 10ετίες του 1940 και 1950. Όχι ίσως με κομμένα χέρια και πόδια από τον πόλεμο (εξωτερικό και εμφύλιο) αλλά με κομμένα όνειρα, πείνα, κρύο, κ.ά., που ελπίζω η γενιά μου να είναι η τελευταία που τα έζησε. Αποτελεί βαθύτατη πεποίθησή μου, μέσα σ’ όλα αυτά, ότι η Ελλάδα δεν θα πτωχεύσει, ότι θα βρει το δρόμο της με τη συνδρομή των …ξένων, που αποδεικνύονται πιο φιλέλληνες από τους  Έλληνες.  Μας δανείζουν, γιατί ξέρουν πως δεν θα πτωχεύσουμε και ότι θα τα πάρουν πίσω. Αυτό λέει η κοινή λογική. Κανείς από εμάς δεν θα δάνειζε κάποιον, αν ήξερε ότι δεν θα τα πάρει ποτέ πίσω. Γιατί να το κάνουν οι ξένοι; Ξέρουν επίσης ότι, αν αφήσουν την Ελλάδα να πτωχεύσει, οι συνολικές απώλειες θα είναι πάνω από €7 τρις, αν σκεφτείτε τη θεωρία του Ντόμινο, με την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία, κ.ά. να ακολουθούν. Η ΕΕ θα διαλυθεί. Αυτή, όμως, είναι μεγάλη κουβέντα και δεν χωράει σε μιαν απάντηση.

H Ευρωπαϊκή Πίστη συμμετέχει ως μέλος στην ΕΑΕΕ. Είστε ικανοποιημένος από τη λειτουργία και τις δραστηριότητές της;
Χρ.Γ.:
Δεν θα το έλεγα. Επειδή όμως δεν έχω εμπλακεί στα κοινά και δεν έχω κανενός είδους τέτοια προσφορά, θεωρώ ότι στοιχειώδης ευπρέπεια δεν μου επιτρέπει να κρίνω. Από μια μικρή μου θητεία, μόλις δύο χρόνων, στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, δεν διατηρώ τις καλύτερες αναμνήσεις και δεν το εκφράζω ως πικρία αλλά ως περιγραφή. Ξέρω από την ενημέρωση που μας γίνεται με διάφορα έγγραφα από τις υπηρεσίες της Ενώσεως ότι υποστηρίζονται και μάλιστα με τεκμηριωμένο τρόπο οι θέσεις της Ένωσης προς τις αρχές αλλά χωρίς αποτελέσματα. Αυτό δεν αποτελεί μόνο άποψή μου.  Αρκεί να διαβάσει κάποιος την παρουσίαση που έκανε ο Πρόεδρος της  Ένωσης στην πρόσφατη εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής, για να διαπιστώσει ότι τα ίδια αιτήματα που είχαν διατυπωθεί πριν ένα χρόνο –χρόνια ίσως– διατυπώθηκαν και στην παρούσα χρήση ως ανικανοποίητα. Δεν είμαι συνεπώς ικανοποιημένος από τα αποτελέσματα ούτε από τον τρόπο λειτουργίας της  Ένωσης.
Είναι, όπως γνωρίζετε, η μόνη επαγγελματική  Ένωση που το κάθε μέλος της έχει ψήφους ανάλογες με το μέγεθος του κύκλου εργασιών. Το φαντάζεστε αυτό στην  Ένωση Ελληνικών Βιομηχανιών και αλλού; Υπάρχει ασφαλώς η βάση ότι εδώ πρόκειται για εταιρείες του ίδιου αντικειμένου και ότι δεν είναι λογικό μια εταιρεία με π.χ. €20 εκατ. παραγωγή να έχει την ίδια επιρροή με μια που έχει €300 εκατ. παραγωγή. Είναι μια άποψη που δεν είναι ορθή, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Αλλά αυτό θα είχε νόημα αν και οι άλλες εταιρείες εσυμμερίζοντο αυτήν την άποψη και, κυρίως, αν με ενδιέφερε μια εμπλοκή μου στα κοινά, πράγμα που δεν συμβαίνει.

Ο ανταγωνισμός ισχυρίζεται ότι η ΔΕΙΑ στοχοποιεί μικρές εταιρείες. Σας απασχολεί το φαινόμενο; Πώς κρίνετε γενικότερα το έργο της ΔΕΙΑ;
Χρ.Γ.:
Δεν είναι αληθές. Από την εμπειρία που έχουμε και τις πρώτες επαφές με την εποπτεία, δεν διαπιστώσαμε κανενός τέτοιου είδους συμπεριφορά. Δεν θα ήταν ηθικό και αυτές οι υπηρεσίες δεν έχουν κανένα λόγο και κανένα συμφέρον να είναι υπέρ των μεγάλων ή των μικρών. Των ελληνικών ή των ξένων.  Αυτό που ζητούν από όλους μας εύλογα, είναι η τήρηση των νόμων και των δεσμεύσεών μας απέναντι στην κοινωνία για την οποία μας δόθηκε η άδεια.
Η ανάσα του ελέγχου πίσω από την πλάτη μας –την πλάτη όλων των εταιρειών– είχε αρχίσει από την ΕΠΕΙΑ και ολοκληρώνεται με τη ΔΕΙΑ. Τον έλεγχο τον φοβούνται μόνο όσοι έχουν λόγο να τον φοβούνται. αλλιώς είναι έπαινος. Το μόνο που ίσως πρέπει να βελτιωθεί είναι το θέμα των συχνών-πυκνών απαιτήσεων για παροχή στοιχείων, γιατί το κόστος σε χρόνο και ανθρώπινο δυναμικό γίνεται μεγάλο.
Είναι πολύ καλό για το θεσμό, το κύρος και τη φερεγγυότητά του ότι μπήκε και μπαίνει τάξη σε μια αγορά που μετράει πάνω από 100 αφαιρέσεις αδειών στις τρεις τελευταίες 10ετίες.

Ποια είναι η εκτίμησή σας για τα εναλλακτικά δίκτυα πωλήσεων;
Χρ.Γ.:
Η εκτίμησή μου, με την έννοια του υπολογισμού, είναι ότι τα δίκτυα αυτά –διαδίκτυο, direct mail, call center, διαφήμιση, Τράπεζες– και άλλα που θα αναπτυχθούν είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Το θέμα συνεπώς, αφού υπάρχουν, είναι το εάν θα τα βάλουμε απέναντι ως οιωνοί “εχθρό” ή αν θα τα υιοθετήσουμε και θα τα αξιοποιήσουμε, όχι μόνο ως εταιρείες αλλά και κυρίως ως δίκτυα διανομής. Πιστεύω ακράδαντα ότι η δεύτερη επιλογή είναι η πιο έξυπνη.
Η εκτίμησή μου ως προς την ικανότητά τους να υποκαταστήσουν τους διαμεσολαβούντες είναι σε βαθμό ΜΗΔΕΝ. Ως άνθρωπος της αγοράς, που ξεκίνησα ως πωλητής ασφαλειών και παραμένω με αυτήν τη βαθιά αντίληψη της ανεκτίμητης προσφοράς του ασφαλιστικού συμβούλου όλων των βαθμίδων διαμεσολάβησης προς την κοινωνία, τον κάθε ασφαλιζόμενο, γνωρίζω, ίσως όσο λίγοι στην αγορά εκ των διοικούντων, ότι ο διαμεσολαβών στην ασφάλιση δεν είναι ένα άχρηστο ον, που μπορεί να απαξιωθεί από ένα οποιοδήποτε εναλλακτικό δίκτυο. Δεν είναι ένα πρόσωπο που πληρώνεται άδικα. Αντιθέτως, κάνει μια σκληρή δουλειά βλέποντας 10 υποψήφιους για να πάρει 2 συμβόλαια, με μια πολύ μικρή αμοιβή και με το άγχος της επιβίωσης. Για παράδειγμα, η ασφάλεια ενός αυτοκινήτου με π.χ. €300 καθαρά ασφάλιστρα και μια ενδεικτική προμήθεια 20% του δίνει €60 το χρόνο μικτά, που μετά τους φόρους και τα έξοδά του είναι ζήτημα αν του μείνουν τα €30.
Τριάντα ευρώ για να τον έχει ο ασφαλισμένος 365 ημέρες όλο το 24ωρο, όταν συμβεί η ζημιά, κοντά του και πρόθυμο να τον στηρίζει. Ποιος μπορεί να τον υποκαταστήσει; Ο τηλεφωνητής; Το μηχάνημα και το internet ή ο υπάλληλος του call center; O διαμεσολαβών στις ασφαλίσεις μπορεί να υποκατασταθεί από τα εναλλακτικά δίκτυα όσο μπορεί να υποκατασταθεί ο γιατρός από το …φαρμακείο. Η επίκληση της άποψης ότι από το π.χ. διαδίκτυο αγοράζει κάποιος φθηνότερα, προσκρούει στη λαϊκή σοφία που εκφράζεται από την παροιμία «το φτηνό το κρέας, τα σκυλιά το τρώνε». Είναι παραλογισμός να τα βάζει κάποιος με τις πηγές των εσόδων του, όπως είναι τα δίκτυα πωλήσεων, και ενδεχομένως ανήθικο, όταν αυτό που είσαι το χρωστάς σ’ αυτά τα δίκτυα. Είναι για μας, στην Ευρωπαϊκή Πίστη, θέμα κοινής λογικής. Τέλος, θα θεωρούσα εντελώς παράλογο ένας πολίτης με κοινή λογική να αφήσει ποτέ τη διαχείριση τόσο μεγάλων συμφερόντων του σ’ έναν τηλεφωνητή, σ’ έναν άγνωστο, σ’ έναν αδιάφορο υπάλληλο.

Συνεργάζεστε με μια Τράπεζα. Έχετε διαμορφώσει αρνητική ή θετική εντύπωση για την εν γένει συμπεριφορά των τραπεζικών ιδρυμάτων αλλά και τη συμμετοχή τους στην κρίση;
Χρ.Γ.:
Η συνεργασία μας με την Τράπεζα Πειραιώς, στην οποία προφανώς αναφέρεστε, είναι άψογη και αποτελεί πολύτιμη εμπειρία. Δεν έχουν υλοποιηθεί οι αμοιβαίες προσδοκίες των δύο οργανισμών, όπως είχαν αρχικά προσδιοριστεί. Το 2008, ένα χρόνο μετά τη συμμετοχή της Τράπεζας Πειραιώς στην Ευρωπαϊκή Πίστη, συνέβη το περιστατικό με την Lehman Brothers και στη συνέχεια η κατάρρευση του συστήματος, που ταλαιπωρεί κράτη, Τράπεζες και οικονομίες μέχρι σήμερα. Παρά ταύτα, είναι μια ισχυρή σχέση, η οποία, πρώτον, δεν βλάπτει και, δεύτερον, αποτελεί προσδοκία ότι κάποια στιγμή, κάτω από καλύτερες συνθήκες, μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για μεγαλύτερα αποτελέσματα και σημαντικές επιτυχίες.
Δεν πιστεύω ότι οι Τράπεζες δημιούργησαν ή είχαν αποφασιστική συμβολή στην κρίση. Είχαν τη συμμετοχή που το μέγεθος και το αντικείμενό τους τούς επέτρεψε να έχουν. Οι κυβερνήσεις, η πολιτική εξουσία, είχε και έχει την ευθύνη. Αυτή νομοθετεί, αυτή ελέγχει, επιβάλλει όρους, ποινές, κ.λπ. Δεν υπάρχουν πλέον Τραπεζίτες. Οι Τράπεζες ανήκουν σε εκατομμύρια μετόχους, μεγάλους και μικρούς. Όσο δεν βρίσκεται το υποκατάστατό τους θα είναι η μόνη λύση για την ανάπτυξη, την ασφάλεια και τη χρηματοδότηση επιχειρήσεων και ιδιωτών. Οι Τράπεζες είναι μηχανισμός ανάπτυξης και διαχείρισης περιουσιών. Επειδή όμως –και εδώ εναντιωματικά– σε κάθε κρίση, όταν κάτι δεν πάει καλά, σε κάποιον πρέπει να …φορτώνουμε τα λάθη μας, βρήκαμε τις Τράπεζες ως τον κακό καουμπόη του έργου. Φταίνε οι Τράπεζες που μας δάνειζαν και όχι εμείς που τα παίρναμε. Εμείς δεν φταίμε ποτέ. Το είχε πει, άλλωστε, και ο γερο Αίσωπος πριν 2.500 χρόνια με τα σοφά παραμύθια του:  «Άνθρωπος δυο πύρρας φέρει. Την μεν έμπροσθεν, την δε όπισθεν…».  Με σύγχρονα ελληνικά, έλεγε ότι κάθε άνθρωπος κουβαλάει δύο σάκους.  Έναν μπροστά και έναν πίσω. Ότι ο μπροστινός σάκος είναι γεμάτος από τα λάθη των άλλων και ο πισινός σάκος είναι γεμάτος από τα δικά μας λάθη.  Γι’ αυτό και βλέπουμε συνεχώς τα λάθη των άλλων και δεν βλέπουμε τα δικά μας λάθη, που είναι πίσω και παραμένουν εκεί, γιατί εμείς ψάχνουμε κακούς καουμπόηδες, για να τους φορτώσουμε τα δικά μας λάθη. 

www.aagora.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας στα παραπάνω τηλέφωνα απο τις 14.00-16.00
ή κατόπιν ραντεβού να έρθετε απο το γραφείο μας...
Ευχαριστούμε πολύ